Zimowy widok na górę Fudżi w Japonii od Koro (JP-190309)

Japonia: Góra Fudżi (znaczek)

 O Fudżi

Góra Fudżi to czynny stratowulkan, a zarazem najwyższy szczyt w Japonii (3776 m n.p.m), leżący na wyspie Honsiu, na południowy zachód od Tokio. Stratowulkany są to góry w kształcie stożka powstałe w miejscu wybuchu wulkanu z produktów jego erupcji takich jak magma w połączeniu z głazami, kamieniami, bombami wulkanicznymi, pumeksem, pyłami i popiołami wulkanicznymi. Magma stratowulkanów charakteryzuje się bardzo dużą lepkością, przez co tworzone przez nią zbocza wulkanów mają duże kąty nachylenia, co powoduje powstawanie bardzo spektakularnych gór. Najbardziej znanymi stratowulkanami są Fudżi, Wezuwiusz czy Etna.

Wyjątkowo symetryczny szczyt Fudżi, pokryty przez kilka miesięcy w roku śniegiem, jest jednym z symboli Japonii często przedstawianym na fotografiach i dziełach sztuki, opisywanym w niezliczonej ilości dzieł literatury. Już od starożytnych czasów traktowany był on jako świętość, w związku z czym wejście na niego było zakazane dla kobiet aż do końca XIX wieku.

Atrakcja turystyczna

Współcześnie Fudżi jest atrakcją turystyczną licznie odwiedzaną przez turystów poszukujących niesamowitych widoków. Istnieje japońskie powiedzenie, mówiące że trzeba być głupcem, by choć raz w życiu nie wspiąć się na jej szczyt, ale też trzeba być głupcem, by zrobić to dwa razy. Oficjalny sezon wspinaczkowy przypada na miesiące lipiec i sierpień. Wtedy to rusza cała machina: zaczynają kursować autobusy dowożące turystów do stacji na wysokości ok. 2300 m n.pm., otwarte zostają schroniska turystyczne. Niestety, jest to też pora, gdy na wszystkich czterech wiodących na szczyt trasach wspinaczkowych można spotkać tłumy turystów. O tym, jakie to są tłumy niech zaświadczy liczba 300.000 osób, które wspięły się na szczyt w 2009 roku. Jednakże, mimo tych niedogodności, nie warto ryzykować wspinaczki poza tym okresem, gdyż wielokrotnie się to kończyło śmiercią. Najwięcej wrażeń zapewnia rozpoczęcie wspinaczki jeszcze w nocy, wówczas mamy szansę dotrzeć w okolice szczytu o wschodzie słońca, co da nam szansę na zobaczenie niezapomnianych widoków.

Aokigahara

Na terenie północno zachodniego podnóża góry Fudżi, na terenie parku narodowego znajduje się las Aokigahara (jap. Morze Drzew) porastający zastygłą lawę pochodzącą z jednego z kraterów należących do wulkanu. Miejsce to może przyprawić nas o mocniejsze bicie serca, gdyż ze względu na znaczne zagęszczenie drzew i całkowity brak dzikich zwierząt panuje tutaj bezwietrzna atmosfera i przerażająca cisza.

Już w starożytnej mitologii japońskiej znajdziemy opowieści o demonach zamieszkujących las i strasznych rytuałach wykonywanych przez miejscową ludność. Współcześnie jednak łatwiej jest trafić w tym miejscu na… wisielca. Las jest owiany wyjątkowo złą sławą ze względu na liczbę popełnianych tutaj samobójstw. Szacuje się, że jest to drugie najczęściej wybierane przez samobójców miejsce do rozstania się z życiem, zaraz po moście Golden Gate w San Francisco. Rocznie na terenie lasu znajduje się około 100 ciał. Szczególny wzrost liczby samobójstw nastąpił po 1993 roku, po publikacji książki „Kompletny podręcznik samobójstwa” autorstwa Wataru Tsurumi, który opisał to miejsce jako „idealne na zakończenie życia”.

Miejscowe władze robią co mogą, by ograniczyć skalę zjawiska, począwszy od umieszczenia na terenie lasu i drogach do niego prowadzących znaków zniechęcających do samobójstw oraz zachęcających do kontaktu z placówkami mogącymi udzielić pomocy i wsparcia, aż do stosowania aresztu tymczasowego przez policję patrolującą las wobec osób, których zachowanie sprawia wrażenie chęci odebrania sobie życia.

X-Seed 4000

Wizualizacja X-Seed 4000

Góra Fudżi jest także inspiracją dla architektów. X-Seed 4000 to najwyższy budynek, jaki kiedykolwiek zaprojektowano w historii świata. Miałby mieć on 4 km wysokości, 6 km szerokości przy podstawie, 800 pięter i miałby pomieścić 500.000 do 1.000.000 mieszkańców. Musiałby on w większym stopniu, niż jakikolwiek inny wieżowiec, chronić swoich mieszkańców przed zmianami ciśnienia i pogody wewnątrz. Projekt zakłada jego wybudowanie na morzu, w obszarze aktywnym sejsmicznie, w związku z czym wymagana byłaby również odporność na trzęsienia ziemi oraz fale tsunami. Jednakże wg osób odpowiedzialnych za projekt, budynek ten nigdy nie był planowany do rzeczywistej budowy. Celem projektu było jedynie przyniesienie sławy firmie Buildings & Data :).