Wulai i gorące źródła

Wodospad w Wulai

Widok na wodospad w Wulai z kwiatami wiśni na pierwszym planie od irin (TW-345057)

Tajwan: Tabebuia chrysantha (Golden Trumpet Tree) - znaczek

Tajwan: Tabebuia chrysantha (Golden Trumpet Tree) – znaczek

Gorące źródła w Wulai

Wulai to małe miasteczko na Tajwanie w dystrykcie New Taipei znane przede wszystkim z gorących źródeł, a także z tubylczej ludności plemienia Atayal i ich kultury. To właśnie z ich języka wywodzi się nazwa miasta kirofu ulai, która oznacza gorące i trujące. O ile drugi przymiotnik może być dość odstraszający, to jednak nie należy się nim za bardzo przejmować, gdyż gorące kąpiele w źródłach są bezpieczną rozrywką, będącą zresztą jedną z atrakcji dla sporej liczby turystów ściągających w to miejsce, szczególnie w okresie wilgotnej i chłodnej zimy. Mimo, iż strumienie są ogólnodostępne i korzysta z nich często ludność tubylcza można się nie obawiać o stan wody – jest czysta i nie śmierdzi. W publicznych termach obowiązuje etykieta, według której należy przed wejściem wziąć dokładny prysznic, związać włosy, tak aby nie dotykały wody, a jedynym dozwolonym ubiorem, w którym można wejść do wody, jest strój kąpielowy.

Inne atrakcje

Niewątpliwie na atrakcyjność wpływa też bliskie sąsiedztwo stolicy Tajwanu – miasta Taipei, z którego do Wulai dojechać można w niewiele ponad pół godziny wieloma środkami lokomocji, z których najczęściej wybierane to autobus i taksówka. Tak niewiele czasu potrzeba, by znaleźć się się w zupełnie innej rzeczywistości niż tętniąca życiem metropolia. Po dojechaniu na miejsce warto udać się na spacer w stronę wodospadu (widoczny na pocztówce), w trakcie którego mamy okazję do podziwiania przepięknych krajobrazów, szczególnie w porze wiosennej, gdy rozpoczyna się pora kwitnienia wiśni, śliw i brzoskwini. By w pełni docenić otaczające nas piękno warto też skorzystać z kolejki linowej, która dowiezie nas na szczyt znajdującej się w okolicy góry, gdzie oprócz rozległych widoków znajdziemy również ładnie utrzymany park.

Oprócz zmysłu wzroku i dotyku warto też zapewnić odrobinę doznań dla naszego smaku i węchu z pomocą lokalnej kuchni. Przewodniki spośród wielu dostępnych specjałów wyróżniają zhu tong fan, czyli mocno przyprawiony ryż gotowany na parze w bambusowej tubie. Ponoć jest to lokalne must eat ;).

Bytów

Bytów

Bytów od Oresta

Polska: Dwór w Żelazowej Woli (znaczek)

Polska: Dwór w Żelazowej Woli (znaczek)

Bytów – miasto w województwie pomorskim posiadające ok. 17 000 mieszkańców. Pierwsze wzmianki o nim, jako o grodzie pomorskim pojawiają się ok. 1113 roku w kronice Galla Anonima. Jak na pierwszą wzmiankę, jest ona dość interesująca, gdyż mowa w niej o zdobyciu grodu przez Bolesława III Krzywoustego, złupieniu go, pojmaniu jeńców i zamienieniu go w pustynię. W 1329 trafia pod panowanie krzyżackie, by 17 lat później otrzymać prawa miejskie. Po wygranej bitwie pod Grunwaldem w 1410 roku staje się własnością Polski i w formie bezpośredniej własności bądź lenna należy do Polski aż do 1912 do Traktatu Wersalskiego. Wówczas to z racji tylko 15% udziału Polaków wśród ludności miasto pozostaje na terenie Niemiec. W 1945 roku prawie całkowicie zniszczony i ostatecznie włączony na powrót do terytorium Polski. W tym czasie nastąpiły też wysiedlenia ludności niemieckiej, która została zastąpiona osadnikami z wschodniej i centralnej Polski, pochodzących w dużej mierze z przesiedleńczej „Akcji Wisła”, wymierzonej w struktury Ukraińskiej Powstańczej Armii i Organizacji Ukraińskich Nacjonalistów i mającej na celu rozproszenie i asymilację ludności ukraińskiej.

Jednym z bardziej znanych i wartych obejrzenia zabytków w Bytowie jest gotycki zamek krzyżacki, którego budowa rozpoczęła się w 1390 roku, a zakończyła w 1406. Na zachętę zapraszam do oficjalnej strony zamku bytowskiego.

Wieża Calgary Tower

Wieża w Calgary (Calgary Tower)

Wieża w Calgary (Calgary Tower) od lisag123 (CA-180514)

Kanada: niedźwiedź polarny (znaczek)

Kanada: niedźwiedź polarny (znaczek)

Pierwsza otrzymana przeze mnie oficjalna pocztówka w ramach postcrossingu przyleciała z Kanady. Przedstawia ona Wieżę obserwacyjną w Calgary (Calgary Tower) o wysokości 191 metrów oddaną do użytku 30 czerwca 1968 roku. Początkowo wieża ta znana była jako Husky Tower. Powstała ona jako wspólne przedsięwzięcie dwóch spółek Marathon Realty Company Ltd. and Husky Oil jako część programu odnowienia miasta Calgary, a także w celu uczczenia setnej rocznicy zawarcia Konfederacji Kanady, aktu prawnego tworzącego unię czterech kolonii brytyjskich w Ameryce Północnej, zwanych od tej pory Dominium Kanady lub po prostu Kanadą.

Wieża Calgary Tower jest najwyższym budynkiem w mieście, a także w Kanadzie (z wykluczeniem Toronto), przez co jest bardzo charakterystycznym punktem miasta. W 2006 roku przeniesione zostało do niej Oficjalne Centrum Informacji Turystycznej w Calgary. Dzięki temu, a także wielu atrakcjom znajdującym się na terenie budynku, jest pierwszym miejscem, do którego udaje się zazwyczaj turysta zwiedzający miasto. Jedną z większych atrakcji, oprócz samego punktu widokowego, z którego można podziwiać widoki, jest obrotowa restauracja Sky 360, w której w trakcie posiłku możemy siedząc obejrzeć rozległą panoramę miasta, a jeśli trafimy na dobrą pogodę, również Gór Skalistych, a to wszystko bez ruszania się – restauracja wykonuje bowiem w ciągu 45 minut (lub godziny, w porze obiadowej) pełen obrót wokół osi wieży. W punkcie widokowym warto też udać się do części ze szklaną podłogą, gdzie możemy, jeśli tylko nie zakręci nam się w głowie, spojrzeć prawie 200 metrów w dół na znajdującą się pod nami, tętniącą ruchem ulicę.

Wieża Calgary Tower jest także jednym z obiektów znajdującym się w sieci +15 Skyway Network. Jest to drugi najbardziej rozległy na świecie system 59 korytarzy i mostów dla pieszych o łącznej długości ok. 16 km, znajdujących się na wysokości ok. 4.5m nad ulicami i łączących najważniejsze budynki w centrum miasta.

Pensjonat Nielsenów w Brekkestø

Pensjonat Nielsenów, Brekkestø, Norwegia

Pensjonat Nielsenów, Brekkestø, Norwegia

Pensjonat Nielsenów, Brekkestø, Norwegia - znaczek

Kolejna pocztówka zdobyta w 2011 roku na Jarmarku Dominikańskim w Gdańsku przedstawia pensjonat Nielsenów w Brekkestø, w Norwegii. Swój obieg pocztowy rozpoczęła 25 lipca 1934 roku.

Brekkestø jest małą osadą mieszczącą się na południowym wybrzeżu Norwegii powstałą pod koniec XVII wieku. Miejsce to jednak, a w szczególności zatoka nad którą się znajduje, znane było już od starożytnych czasów i było wykorzystywane jako przystań dla łodzi. Przyczyną tak późnego założenia osady w tym miejscu był strach przed… holenderskimi piratami. Na początku XX w. mieściła się tutaj już znana przystań, w której zatrzymywały się duże ilości łodzi, ponoć tak duże, że tutejsze dzieci były w stanie skakać po nich przez całą zatoczkę. W tym czasie powstało też kilka domów gościnnych, z których najbardziej znanym był pensjonat Nielsenów, a Brekkestø stało się miejscem znanym ze spędzających tu czas różnorakich artystów.

W dzisiejszych czasach osada ta jest nazywana „sielankową perłą południowego wybrzeża Norwegii” i z tego powodu jest popularnym celem wakacyjnych wojaży, szczególnie wśród Niemców i Norwegów, co powoduje dość spore przeludnienie w czasie letniego sezonu turystycznego. A zimą? Zimą osada wymiera. Pozostają tu jedynie nieliczni, zdecydowana większość właścicieli znajdujących się tutaj domków woli spędzać zimowy czas bliżej cywilizacji.

Brekkestø dzisiaj

Brekkestø dzisiaj (fot. Karl Ragnar Gjertsen)

Tak wygląda Brekkestø dzisiaj. Warto też się wybrać na wirtualny spacer uliczkami wioski.